Müziğe kattığı samimiyet, içtenlik ve hayatın her duygusunu notalara sığdırma becerisiyle tanınan, Antalya’dan dünyaya seslenen Ümran, yeni şarkısı “Habibi” ile dinleyicilerini sıcacık bir yolculuğa çıkarıyor.
Bu yolculukta hem Türk hem Arap ezgilerinin sarıp sarmalayan tınıları var… Söz ve bestesi tamamen Ümran’a ait olan şarkı; sevgi dolu sözleri, darbuka ve kemanların ritmiyle harmanlanan enerjik altyapısıyla, dinleyenin hem kalbine hem de ritim duygusuna doğrudan dokunuyor.
Habibi, Arapça ve Türkçe’nin kusursuz uyumuyla, uzak coğrafyaları aynı duyguda birleştiren bir eser. Ümran’ın sahnede gülümseyen gözleri, dostça bakan tavrı ve yıllardır hiç eksilmeyen üretkenliği, bu parçayı sadece bir şarkı olmaktan çıkarıp, kalplere işleyen bir anıya dönüştürüyor.
Kalpten Kalbe Uzanan Hikâyeler
Ümran, sadece şarkı söyleyen bir ses değil; hislerini kendi kelimeleriyle yazan, melodilerini kendi elleriyle besteleyen ve kendi kurduğu Peri Müzik Yapım çatısı altında dinleyiciyle paylaşan bir yürek. Onun şarkılarında herkes kendinden bir parça buluyor.
“Dört Mevsim” şarkısı, yollar ne kadar engebeli olsa da, aşkın mevsimler gibi yenilenerek el ele devam etme cesaretini anlatmıştı.
“Peçete”, hayatın acımasız yüzüne, kıskançlıklara ve kötülüklere karşı dimdik durmanın gururunu hissettirdi; adeta “Güçlüyüm ve kazandım” diyenlerin marşı oldu.
“Ben Ağlarken”, ilgisizliğin en ağır yükünü, kalbin sessizce kırılışını ve bu yaraların asla görmezden gelinemeyeceğini, bir dostun omzuna yaslanır gibi anlattı.
Ve şimdi… “Habibi” ile Ümran, dinleyicisinin kalbine yeniden dokunuyor; onlara sevginin evrensel bir dil olduğunu, mesafelerin ve kültürlerin ötesinde kalpleri buluşturduğunu fısıldıyor.
Antalya’dan Dünyaya Açılan Bir Kapı
Antalya’nın sıcak ikliminde filizlenen bu müzik hikâyesi artık sınırları aşıyor. Arapça ve Türkçe sözlerin bir araya geldiği “Habibi”, Ortadoğu’dan Avrupa’ya uzanan gönül köprüleri kuruyor. Ümran’ın sıcacık vokali, darbuka ve kemanların coşkulu ritimleriyle birleşince ortaya hem dans ettiren hem de aşkı en saf,en yalın haliyle aktaran bir eser çıkıyor.
Belki de “Habibi”yi dinlerken, kendinizi uzak diyarlarda, hiç tanımadığınız ama kalbinizin tanıdığı birine gülümsüyorken bulacaksınız…
